Something in the Night

I wholeheartedly sing my lines of Christina Aguilera's Reflection to my sister.

There is always something significantly beautiful about night shows –the way the night blanket would drape across the pastel sky at dusk and twinkle with thousands of stars and with the darkness, it would seem like the whole world is fading and there is nothing but the illuminated stage and people who anticipate a good time.

Everyone’s faces are dimmed, except for the fire of excitement in their eyes and their wide smiles. Everything is ethereal and magical, and you can’t help but wish that this moment would last for an eternity –where reality is just a faraway dream and happiness is not short-lived.

I love these moments, and when they happen, I try to paint everything in my mind and make them immortal in my heart. They are pleasant memories I go back to –memories I remember with tranquil, wistful feelings.

Naturally, I was tremendously happy when my sister and I were given a chance to sing on the bright stage, to be part of the enchanted night. But it was hard. We were anxious despite our constant practices, and I was fretting all over the possibility that I could jeopardized this show in Pardo for everyone. My fingers trembled backstage, but when I held my sister’s hand as I guided her up the stairs to the stage, epiphany washed over me. This is our night. Nothing would go wrong. Nothing could destroy it.

I held my microphone in a tight grip, a foreign feeling settling in my chest. I silently thanked my poor eyesight; it diminished any traces of anxiety as faces were reduced into mere blurs. And we sang, igniting the night as words smoothly poured out of our lips. We glowed, radiant as the morning star, and we didn’t care if ever we were out of tune. The evening was ours.

Buwan ng Wika

Hindi lamang pinupokus ng Buwan ng Wika ang alindog ng ating pambansang wika, ang Filipino, ipinapakita din nito ang mayamang kulturang taglay ng Pilipinas. Pinapaalala ng buwang ito sa bawat mamamayang Pilipino ang walang kapantay na kagandahan ng ating inang-bayan, habang patuloy ang panunukso ng modernong lipunan gamit ang matagumpay na buhay na inaalok ng mga banyagang bansa. 

Napapaloob naman sa kaakit-akit na kultura ng Pilipinas ang ating nakakatakam na mga putahe, mga nirerespetong tradisyon na patuloy nating isinasabuhay, at higit sa lahat, ang ating nakamamangha at maaalindog na kasuotan. Isa sa mga kasuotang ito ay ang terno, isang marikit at mayuming damit na espesyal na ibinurda para sa mga Pilipina.

T E R N O

Pinagmulan: NCR 

Sa kasaysayan ng iba't ibang mga damit ng mga Pilipina, labis na kinikilala at isinusuot ang terno. Nanggaling ang salitang "terno" sa wikang Espanyol na nangangahulugang "maitugma" kung kaya't ang kasuotan ay binubuo ng dalawang bahagi: ang pang-itaas at ang pang-ibaba.

Nagmula ang disenyo ng terno sa baro't saya na binubuo naman ng kamisa, panuelo, saya at tapis. Habang unti-unting tumataas ang manggas ng terno, tinanggal ang panuelo, at ang tapis naman ay inalis upang maging malaya ang kilos ng saya. 

Binagay ang mga natirang bahagi nito: ang kamisa at ang saya. Inilakip ang dalawa sa baywang ng babae upang maging isa ang damit. Gawa ang dalawa sa parehong materyal.

Ang seamlessness ng terno ay isa sa mga pinakamalikhaing katangian nito. Ang mga manggas nito ay matuwid at patag ito sa mga balikat na may hugis ng ginupit na pakpak ng paruparo. 

Noong ikalabing-siyam na siglo, nakamit ng terno ang mga katangiang nagpatangi nito hanggang sa wakas ng kolonyal na panahon. Isinusuot din ito ng kababaihan sa iba't ibang pagdiriwang sa bansa katulad ng mga prosesyon sa Flores de Mayo, Rigodon de Honor, gabi ng koronasyon ng mga beauty pageants, at sa mga prestihiyosong pagtitipon ng pamahalaan. 

Ang terno ay tinaguriang obra-maestra, klasiko — isang pambansang kayamanan.

Kaaya-aya naming dinadala ang aming maririlag na mga terno sa kulminasyon ng Buwan ng Wika.

Buwan ng Wika

The Buwan ng Wika not only centralizes the allure of our national language, Filipino, but also showcases the rich culture that the Philippines possesses, reminding every Filipino of the unparalleled beauty of our own motherland as modern society continues to tempt them with successful lives presented by foreign countries.

The Filipino culture includes our delectable dishes, folk beliefs, timeless traditions, and especially our remarkable, time-honored costumes. One of these costumes is the terno, a lovely, modest dress especially embroidered for Filipinas.

T E R N O

Origin: NCR

In the historical account of the Filipino women’s dress, the most prominent among them is the “Terno”. The terno comes from the Spanish word “to match” which was composed literally of two parts, the lower and the upper part.

The Filipino terno alludes to the matching of the blouse and skirt, joined at the waist to form a one-piece creation, with both bodice and skirt made of the same material. The terno as we know it today evolved from an ensemble called baro’t saya (blouse and skirt), transformed into the Maria Clara, which, in turn, was metamorphosed into the traje de mestiza.

The seamlessness is only one of its inventive features. The sleeves are upright, flat against the shoulders like clipped butterfly wings, the low neckline contours the bosom and the whole dress is nipped at the waist to let fall a shapely skirt that is rounded, flared or trailed at the hem.”

When the sleeves were clipped like butterfly wings the panuelo became cumbersome and was then removed. So, too, went the tapis, to allow the skirt to flirt with the whims of fashion. Skirt draping, shirring, folding, pleating, and layering were just some of the fashionable touches. The tail of the terno was in use until the early years of 1930s when its popularity started to wane.

At the start of the 19^th century, the terno had acquired the features that were to distinguish it until the end of the colonial era. The terno, graced flores de mayo processions, rigodon de honor, coronation nights and the Malacañang Palace. It has been called a masterpiece, a classic, a national treasure.

Source: http://philippinefolklifemuseum.org/portfolio-items/terno/

My friends and I flaunt our uniquely designed ternos at school.

Ang Iliad

Dakong Kasaulugan sa Kasal ni Peleus ug Thetis

Source: http://www.mlahanas.de/Greeks/Mythology/Images/PeleusThetisWtewael.jpg

Sa kasal ni Peleus, hari sa mga Myrmidon, ug Thetis, usa ka nimpa sa dagat, adunay dakong kasaulugan sa Olympus. Tanan mga diyos ug diyosa gi-imbitar. Kay tungod way labot si Eris, diyosa sa kagubot, naglagot siya ug nitunga sa kasal para ilabay sa tungod nila ang usa ka bulawanong mansanas. Sa mansanas adunay nakasuwat nga “Para sa pinakamatahom,” ug giilugan ni nila Aphrodite (diyosa sa gugma ug kaanyag), Athena (diyosa sa kaalam ug guera), ug Hera (diyosa sa kasal), maong gihatag kang Zeus (hari sa mga diyos sa Olympus) ang katungdanan sa pagpili.

Wala nisugot si Zeus maong gihatag niya ang paghusga kang Paris, usa ka pastol sa bukid Ida. Gipapili sa mga diyosa si Paris sa mga gasa nga ilang gihalad kaniya; gahum gikan kang Hera, himaya ug kaalam kang Athena, ug ang pinakamaanyag nga babaye sa kalibutan kang Aphrodite. Sa sikat nga paghukom ni Paris, gihatag niya ang mansanas ni Aphrodite.

Human nakabalik si Paris sa iyang harianong pamilya sa Troy, gibisitahan niya ang Sparta ug nahigugma siya sa reyna sa siyudad, si Helen (anak ni Zeus ug Leda) nga ang pinakamaanyag nga babaye sa kalibutan. Sa usa ka tungang-gabii, nagtaban ang duha ug nangita’g dalangpan sa Troy, kuyug ang daghang bahandi sa Sparta. Naglagot si Menelaus, bana ni Helen ug hari sa Sparta, maong nangayo siya’g tabang ni Agamemnon, iyang igsoon ug hari sa Mycenae.

Ang Gugma ni Paris ug Helen (Pamintal ni Jacques-Louis David)

Source: https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/2/27/Jacques-Louis_David_-_The_Loves_of_Paris_and_Helen_-_WGA6057.jpg

Nahibaw-an sa mga Griyego kung asa nagtago ang duha ug gitapok nila ang labing dakong hukbo nga gikan sa mga tigpangulitawo nga nanumpa nga panalipdan si Helen. Si Agamemnon ang gipiling komander sa armadang mupagparot sa Troy.

Niingon si Calchas, propeta sa hukbo, nga dili mapildi ang Troy kung wala si Achilles, anak ni Peleus ug Thetis. Gitago ug gipagpakaarun-ingnon nga babaye  si Achilles sa iyang mga ginikanan sa usa ka templo sa Scyros. Giilad siya ni Odysseus, hari sa Ithaca, sa pagbutang ug armas atubangan sa mga babaye didto. Gisuway ni’g kab-ot ni Achilles maong nahibaw-an siya. Gipakuyug pod si Patroclus, ig-agaw ug buotang higala ni Achilles, sa iyang amahan, si Menoitos, sa paglawig sa laki.

Ang Pagsakripisyo ni Iphigenia kang Artemis

Source: https://usercontent2.hubstatic.com/12825823_f520.jpg

              Ang Griyego nga armada sa usa ka libong mga barko kay nagtapok sa Aulis. Nalangay sila sa mga higanteng bawud ug kusug nga hanging gipadala ni Artemis, diyosa sa pangayam, kay sa pampahambog ni Agamemnon. Sa iyang kadesperado nga mapakalma ang diyosa, gisakripisyo niya ang iyang anak, si Iphigenia, sa taas nga altar human niadto ang dalaga sa Aulis sa bakak nga pagpakasal daw niya kang Achilles.

Niabot ang kasundalohan sa mga Griyego sa baybayon sa Troy, ug nagpadala sila ug tawo para hangyuon si Helen ug ang bahandi sa Sparta. Gikalimod sila sa mga Trojan maong nagsugod ang pinatyanay nga nagdugay ug pipila ka tuig.

Siyete ang kinamaayohan nga mga lider sa mga Griyego: si Menelaus, Agamemnon, Achilles, ang dako-dakong Ajax (prinsipe sa Salamis), Odysseus, Diomedes (bayani sa Argos), ug si Nestor (hari sa Pylos).

Sa ika-napulo nga tuig sa gubat, gi-insulto ni Agamemnon si Apollo (diyos sa adlaw ug musika) human gikuha niya si Chryseis (anak sa usa ka pari ni Apollo) ug gihimo niya’g ulipon ang dalaga. Sa nuwebe ka adlaw, daghang mga Griyego ang namatay sa peste nga panimawos ni Apollo. Sa kaning problemaha, dako ang lalis sa duhang labing importanteng manggugubat sa mga Griyego: si Achilles ug si Agamemnon. Gipugos ni Achilles ang komander nga iuli si Chryseis sa iyang amahan.

Gikuha usab ni Agamemnon ang babayeng ulipon ni Achilles, si Briseis, ug si Achilles, sa iyang kalagot, kay wala na siya niapil sa guera kuyug si Patroclus ug ang iyang mga manggugubat, ang Myrmidons. Nangayo ug tabang si Achilles sa iyang inahan, si Thetis, sa pagpahangyo kang Zeus nga tabangan ang mga Trojan sa gubat ug nisugot si Zeus kay natabangan siya ni Thetis sauna.

Sa pagkawa ni Achilles, gisabutan sa duha ka kampo ang armistisyo, ug ang paghuman sa gubat sa usa ka duwelo tali ni Paris ug Menalaus. Bag-o mapatay ni Menelaus iyang ribal sa gugma, gisalba ni Aphrodite si Paris, ug naguba ang armistisyo maong nipadayon ang kombate. Daghan pod ang gipatay ni Diomedes, ang paborito ni Athena. Apil sa iyang gitiklo ang anak ni Aphrodite, si Pandarus. Nasamaran pod ni Diomedes ang labing gamhanan nga diyosa ug diyos: si Aphrodite sa pupolan sa pagsuway niya’g salba sa iyang anak, ug si Ares nga naunay sa iyahang kagaulingon nga bangkaw nga gilabay balik ni Diomedes niya.

Niabot ang panahon nga gipasidunggan na ni Zeus ang saad niya kang Thetis ug nidako ang kadaugan sa mga Trojan sa pamunuan ni Hector. Gisuway ug hangyo ni Nestor, maayong manggugubat sa mga Griyego, Odysseus, ug  Agamemnon si Achilles nga mubalik sa gubat sa pamaaging paghalad ug mga gasa kaniya, pero wala gidawat ni Achilles ang mga gasa.

Nihangyo pod si Patroclus nga pabalikon siya sa gubat. Nisugot si Achilles ug gihatag niya ang iyang armadura ug karwahe kang Patroclus aron mutoo ang ilahang mga kalaban nga nibalik na si Achilles. Gipatay si Patroclus ni Hector, ug sa kaguol ug kasuko ni Achilles, nibalik siya sa guera, nagsul-ob ug bag-ong armadura nga gihimo ni Hephaestus (diyos sa kayo) para kaniya.

Ang Pagguroy ni Achilles sa Patay'ng Lawas ni Hector

Source: http://www.artble.com/imgs/0/b/f/815561/390336.jpg

               Daghang mga manggugubat nga Trojan ang gipamatay ni Achilles. Human gigukod niya si Hector, ug ikatulo nilang gituyok ang bungbong sa Troy. Brutal nga kamatayon ang namatod ni Hector sa mga kamot ni Achilles. Gihigtan sa karwahe ni Achilles ug giguroy ang patay’ng lawas ni Hector libot sa bungbong sa Troy. Giuli si Hector kang Priam human gipakita ang iyang sinsirong pagpangaliyupo kang Achilles.

Nakakuha’g bag-ong sangga ang mga Trojan. Niabot ang mga hukbo gikan sa Ethiopia nga gipangulohan sa ilahang prinsipe, si Memnon, anak ni Tithonus and Eos (diyosa sa kadlawon). Gipatay ni Achilles si Memnon para ipanimalos niya ang pagbuno kang Antilochus, anak ni Nestor. Unya, samtang nisulod na si Achilles sa Scaean nga ganghaan, naigo ang iyang tikod sa pana ni Paris nga gitabangan ni Apollo. Namatay si Achilles kay ang iyang tikod maoy naghiusa nga parte sa iyang lawas nga madutlan sa armas.

Giilugan ang bantogang armadura ni Achilles. Nagduwelo si Odysseus ug ang dako-dakong Ajax, ikaduha ni Achilles sa pinakakusgan ug pinakaambongan sa hukbo sa mga Griyego. Naghikog si Ajax human napildi siya ni Odysseus sa sangka para sa armadura.

Human sa pagpanglantaw ni Calchas sa kapildihon sa Troy, gikuha sa mga Griyego si Neoptolemus, anak ni Achilles ug Deidamia, ug si Philoctetes, bantogan nga magpapana ug Griyego nga bayani . Naa ni Philoctetes ang labing importanteng pana ug bulawog ni Heracles nga gigamit niya sa pagpasakit kang Paris.

Nibalik si Paris sa iyang permiro nga asawa sa Ida, si Oenone, usa ka nimpa sa bukid nga iyang gibiyaan para ni Helen. Sa kakapoy ug paghuwat sa iyang bana, wala gialim ni Oenone ang labing patal nga samad ni Paris maong namatay ang lalaki. Sa kaguol, naghikog si Oenone.

Sa Troy, gilalisan sa duhang igsoon, si Helenus ug Deiphobus, kung kinsay mabana ni Helen kay namatay na ang ilahang manghud nga si Paris. Gipili sa mga tawo sa dakbayan si Deiphobus maong nilayas si Helenus sa kalagot.

Nadakpan ni Odysseus si Helenus ug nahibaw-an sa mga Griyego nga mananag-an pod siya pariha sa iyang igsoon nga si Cassandra. Gipugos nila ug tug-an ang prinsipe kung unsa’y kahuyang sa Troy, ug niingon si Helenus nga mahitabo ra ang distroso sa Troy kung kawaton ang Palladium, usa ka imahe ni Athena nga gilama sa kahoy nga gipagdayeg ug maayo sa mga Trojan. Sa gabiuna, gikawat nila ang Palladium pero wala’y nahitabo.

Nagbuhat si Odysseus ug stratehiya, ug nahunahuna niya ang Trojan Horse, usa ka dakong kabayo nga gilama sa kahoy ug gisudlan sa mga manggugubat nga mga Griyego. Nitago ang ubang barko sa dool nga pulo ug nagpabilin si Sinon, espiya sa mga Griyego, nga nangilad sa mga Trojan nga nihawa na ang mga Griyego ug nagpahatag sila ug gasa sa kadaugan sa Troy.

Malipayong Pagdawat sa mga Trojan sa 'Gasang' Gihatag sa mga Griyego

Source: http://wp.production.patheos.com/blogs/1morefilmblog/files/2014/06/trojanhorse.jpg

         Gisuway ug abisohan sa mga orakulo, si Cassandra ug si Laocoon, ang mga Trojan nga dili paminawon si Sinon, pero gikaon si Laocoon ug ang iyang mga anak sa mangtas sa dagat ni Poseidon. Gisulod ang Trojan Horse sa bungbong sa Troy ug nagsaulog ang mga Trojan sa ilahang “kadaogan.”

Samtang natulog ang mga Trojan sa niadtong gabiuna, nigawas ang mga Griyego sa ilahang gitagoan, giablihan ang ganghaan para sa ilang mga kauban, ug daghang mga Trojan ang ilang gipamatay.

Ipag sayong-buntag, nahitabo ang kapukanan sa Troy. Gipatay ni Neoptolemus si Priam. Gitiklo pod ni Menelaus si Deiphobus, bag-ong bana ni Helen, ug giangkon balik niya ang iyang asawa. Giguroy sa templo ni Athena si Cassandra ug gilugos ni minos-minos nga Ajax, karaang tigpangulitao ni Helen ug magbabangkaw.

Ang Pagpaulipon sa mga Babaeng Binilanggo sa Troy

Source: http://www.artble.com/imgs/0/b/f/815561/974258.jpg

Ang mga babaye sa Troy gihimo’g kabit ug ulipon sa mga Griyego nga lider. Gikuha ni Neoptolemus si Andromache, biyuda ni Hector, samtang nahimo’g kabit ni Agamemnon si Casssandra, ug si Hecuba, biyuda ni Priam, nahimo’g ulipon ni Odysseus.

Naglagot ang mga diyos ug diyosa sa mga Griyego nga lider sa gibuhat nga paghagtos sa Troy, labi na si Athena, nga nasuko sa sakrilehiyong gibuhat ni minos-minos nga Ajax sa paglugos niya kang Cassandra sa templo sa diyosa. Human gipakyas sa mga Griyego nga pangulo ang pagpasilot kang Ajax, nibali ang kasuko sa diyosa nilang tanan. Daghang mga Griyego ang namatay sa pagpahangyo ni Athena kang Poseidon nga ipalumos ang kadaghanan sa hukbo nila. Nalumos si Ajax human nanghambog nga bisan ang mga diyos di makatiklo niya.

Naaabtan pod ug napulo ka tuig si Odysseus sa pag-abot niya sa iyang dakbayan, ang Ithaca, kay tungod sa kalagot sa mga diyos, labi na si Poseidon, niya. Mabasahan nato ang paglawig ni Odysseus sa Odyssey ni Homer.